Een ‘spreker voor het leven‘, die organisaties en sectoren helpt vitaal te worden. Hoe mooi is dat!
Miljoenen jaren van evolutie maakt dat het gedrag van dieren aan de top van de voedselpiramide het eigen ecosysteem rijker en vitaler maakt. Walvissen zorgen voor méér vissen, leeuwen voor meer leven. Het systeem regenereert zichzelf, waardoor de eigen populatie kan groeien zonder het systeem uit te nutten. Als je boven in de piramide zit, ben je schatplichtig aan de basis. Het systeem vraagt een return on investment. Als dat niet goed is geregeld, wordt een systeem als een piramidespel en is het ten dode opgeschreven. Het degenereert zichzelf kapot. Dat is Eco-Logica.
De ‘return on investment’ is in de huidige economische systemen vaak goed geregeld voor investeerders van financieel kapitaal, minder goed voor het sociaal kapitaal (‘de werkenden’) en ronduit slecht voor het ecologisch kapitaal. De basis biedt materiaal, voedsel en arbeid, maar krijgt daar onvoldoende voor terug. Door die disbalans vervloeit het ecologische én het sociale leven uit onze samenleving. De vraag is hoe organisaties de draai kunnen maken en vitaal worden door te gaan bijdragen aan het levende systeem om hen heen.
In januari volgde ik de training van Het Zoönomisch Instituut om 'spreker voor de levenden' te worden bij een zoöp. Een zoöp is een organisatie die haar bedrijfsvoering afstemt op het ecosysteem waarvan zij deel uitmaakt, met het doel het vitaler te maken (en zo zichzelf vitaler te maken). De 'spreker voor de levenden' begeleid de zoöp op die weg en spreekt daarbij voor het leven dat niet kan meepraten. Een mooi en hoopvol initiatief, dat ook al zijn eerste vruchten afwerpt.
Het idee van de zoöp en de ‘spreker voor de levenden’ is gebaseerd op de eerste rivier ter wereld die erkent is als rechtspersoon: de Whanganui-rivier in Nieuw-Zeeland. De rivier wordt vertegenwoordigd door Maori-voogden. Zij zijn ‘spreker voor de levende rivier’. Dat betekent o.a. dat een willekeurige grondeigenaar niet zomaar water mag aftappen of vuil in de rivier mag storten.
In de documentaire -‘I am the river, the river is me’- vaar je mee met Maori-stamleider Ned Tapa over deze levende rivier.
Bij een zoöp is de 'spreker voor de levenden' overigens slechts adviseur.