En daar sta ik dan, op eigen benen. Nog wat onvast als een pasgeboren reekalf, maar vastberaden mijn eigenwijze weg te gaan.
De afgelopen twee jaar (2017) heb ik buurtteamorganisatie Lokalis helpen opbouwen. Een mooi avontuur met een mooi resultaat: een klantwaardering 8, een afnemend aantal zorgmeldingen in de stad Utrecht en leuke creatieve teams die 'vol' voor gezinnen gaan.
Samen met Marenne van Kempen, bestuurder van Lokalis, begonnen we dit avontuur vrij onbevangen. ‘Als jij nou bestuurder wordt van die toko, dan help ik je het opbouwen’, grapte ik. En zo geschiedde. In retrospectief merkte Marenne op dat het ‘al met al niet zo onbezorgd is gegaan, als dat we er aan zijn begonnen’. En zo hoort dat ook met avonturen: er zijn pieken en dalen en wat overblijft zijn mooie verhalen.
Mijn streven is altijd dat de interne werkwijze in een organisatie congruent is met hoe zij haar klant wil bedienen. Ik noem dat parallel organiseren. Binnen Lokalis is dit inmiddels een begrip geworden. Allerlei organisatie- en teamvraagstukken worden bekeken door de bril van de hulpverlener die we willen zijn. Regie bij de klant resulteert dus in zelfregie bij de gezinswerkers. Versterken van veerkracht de spil van onze hulpverlening …. dan is versterken van uniek talent die van onze teamontwikkeling. Minder bureaucratie voor de klant… dan dus ook minder regeldruk voor de gezinswerker. We stimuleren gezinnen hun sociale netwerk te betrekken bij het oplossen van hun problemen... dan verwachten we van onze gezinswerkers dus dat zij collega’s en specialisten consulteren als ze het even niet weten. En zien we dat sommige klanten het fijn vinden als er voor hen besloten wordt en er zaken voor hen geregeld worden, dan zien we parallel daaraan dat ook teams het soms fijn vinden dat er voor ze besloten wordt. Vooral in stressvolle drukke periodes. En dat geeft inzicht in onze hulpverlening.
Lokalis is inmiddels de beginfase gepasseerd: we vierden deze week ons 2 jarig bestaan. Lokalis is weliswaar volop in beweging en zal dat ook wel blijven. Maar mijn talent om een passende werkwijze te helpen vinden en een start te helpen maken, is niet meer nodig. Het is tijd een stapje terug te doen. Gelukkig mag ik zo nu en dan vanuit de zijlijn individuen, teams en organisatie blijven reflecteren en inspireren. Zo blijf ik ook geïnspireerd door hen. Maar verder wordt het tijd terug te keren naar het avontuurlijke pad dat ik eerder heb verkend en wat blijft lonken: dat van zelfstandig adviseur. Ook dit pad zal bestaan uit pieken en dalen en resulteren in mooie verhalen. Ik heb er zin in.
Ik zal mijn klanten helpen op eigen wijze te veranderen naar een passende en natuurlijke oplossing voor hun unieke situatie. Daarbij zal het nieuwe voortkomen uit het oude. Dat betekent loslaten, het goede meenemen en verbinden met het nieuwe. Dat geldt voor mijn klanten en parallel dus ook voor mij. Spannend, dat wel.
